Grubość wkładu kominowego. Od czego zależy?
Wkłady kominowe mają dobrze odprowadzać spaliny, zapewnić prawidłowe działanie kotła oraz powinny być szczelne i wytrzymałe. Trzeba jednak pamiętać, że pracują w ciężkich warunkach, ponieważ są narażone na działanie wysokich temperatur, agresywnych substancji chemicznych zawartych w dymie oraz skraplających się w ich wnętrzu cieczy. Parametry wkładów kominowych są więc bardzo istotne, gdyż wpływają na to, jak wydajnie może pracować komin oraz przesądzają o tym, jak długo będzie mógł być eksploatowany.
Najważniejszymi cechami wkładu kominowego są średnica i długość dobrana do rodzaju stosowanego kotła, a także rodzaj materiału, z którego został wykonany oraz grubość ścianek. Grubość wkładu kominowego ma szczególnie duże znaczenie w przypadku wkładów stalowych, przyjrzyjmy się bliżej, dlaczego tak jest.
Obciążenie termiczne
Wkład kominowy musi radzić sobie z wysoką temperaturą. Jest tak zwłaszcza w przypadku kotłów centralnego ogrzewania spalających paliwa stałe, czyli różne rodzaje węgla bądź wybrane typy biomasy: drewna, pelletu drzewnego, słomianego lub agropelletu z ziaren, pestek lub łupin. Spaliny wytwarzane w kotłach tego rodzaju mają dość wysoką temperaturę. Zwykle tym wyższą im starszy i mniej energooszczędny kocioł. Przewód kominowy musi więc być odporny na ciepło działające przez bardzo długi czas. Żeby było to możliwe, producenci stosują specjalne gatunki stali, które są odporne na wysoką temperaturę, najczęściej jest to stal żaroodporna. Jednak zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości termicznej jest uwarunkowane nie tylko gatunkiem zastosowanej stali, ale także grubością całego elementu. Im mniejsza będzie grubość wkładu, tym niższa okaże się także jego odporność. Trzeba jednak pamiętać, że wraz ze wzrostem grubości zwiększa się też masa wkładu i koszt jego wytworzenia. Dlatego przy projektowaniu wkładu producent musi wyważyć jaka grubość będzie w danym przypadku optymalna. Przy jej ustalaniu liczy się także, rzecz jasna, średnica wkładu.
Wpływ związków chemicznych
Wkład kominowy musi sobie radzić nie tylko z dużą ilością ciepła, ale również z obecnością agresywnych związków chemicznych. Jest ich zwykle tym więcej im niższa temperatura spalin, ponieważ substancje te mogą skraplać się na wewnętrznych ściankach komina. Problem ten dotyczy zwłaszcza gazowych kotłów kondensacyjnych, gdzie spaliny są mocno wychłodzone. Osadzające się na ściankach komina chemikalia, najczęściej związki siarki, azotu i węgla sprawiają, że wkład musi być odporny na ich działanie. Rozwiązaniem tego problemu jest stosowanie specjalnego gatunku stali, tzw. kwasoodpornej. Jednak podobnie, jak w przypadku temperatury liczy się również grubość blachy, która w znaczącym stopniu wpływa na okres eksploatacji wkładu.